سازهای کوبه ای کدامند؟

سازهای کوبه ای کدامند؟

سازهای کوبه ای کدامند؟  اگر قصد آموختن یک ساز کوبه ای را دارید و مصمم هستید برای یادگیری آن به یک آموزشگاه موسیقی مراجعه نمایید، آشنایی با برخی از سازهای کوبه ای می تواند یا به تصمیم نهایی شما کمک کند و یا اینکه بر اطلاعات شما در ارتباط با سازهای کوبه ای بیافزاید.

از اینرو، در این نوشته ممکن است نام برخی از سازهای کوبه ای برای شما ناآشنا باشد. در واقع این سازها اکنون یا مورد استفاده قرار نمی گیرند و یا اینکه جزء نامی از آنها در اسناد تاریخی مستند دیگری در دست نیست.

به طور کلی می توان سازهای کوبه ای را به سازهای کوبه ای پوستی و بدون پوست تقسیم بندی کرد. در این نوشتار تنها به معرفی برخی از سازهای کوبه ای پوستی می پردازیم.

سازهای کوبه ای پوستی

سازهای کوبه ای پوستی سازهایی مانند کوس، پیپ، دَرکَر، تاس (طاس)، دولاب، خُم (رویین خم، زرین خم)، شَندَف، تَبیره (تبوراک)، دبدبه (دمادم، دمامه)، طبل، قدوم، گَوَرگِه یا گروگا (گورگخ)، دُهُل، نقاره، دایره، دایره زنگی، تمبک، و دف هستند که ممکن است شما حتی نام برخی از آنها را نشنیده باشید.

اگر تا پایان این نوشته با ما باشید، به طور مختصر با برخی از این سازها آشنا می شود تا پس از ثبت نام در یک آموزشگاه موسیقی، تصویر بهتری از سازی که می نوازید داشته باشد.

کوس

کوس یک ساز قدیمی است که در هنگام جنگ و یا در برخی از جشن ها از آن استفاده می شد. ساختار آن متشکل از یک کاسه بزرگ از جنس روی یا مس بوده که بر روی آن پوست گاو و یا گاو میش کشیده می شده و با ابزاری به نام “دوال” از جنس چرم نواخته می شد.

کوس را که صدای مهیبی داشته است در جنگها برای تضعیف روحیه دشمنان به کار می برند. از نظر وزن و اندازه نیز این ساز به اندازه ای بوده که برای حمل آن اغلب اوقات از فیل استفاده می کردند.

تیمپانی شکل تکامل یافته ای از ساز کوبه ای کوس است که در حال حاضر نیز در جهان از آن استفاده می شود.

تاس (طاس)

از این نام برای نامگذاری دو نوع از سازهای کوبه ای استفاده شده است. نوع اول که یک یا دو کاسه فلزی از جنس برنج یا مس بوده کو پوستی بر دهانه آن کشیده شده است. نوع دوم، تعداد تاس فلزی در اندازه های مختلف و بدون پوست است. طاس همچنین در همراهی با دف و یا در مراسم عزاداری عاشورا نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

طبل

طبل از جمله سازهایی است که فرهنگ هر محل جغرافیایی نیز در نحوه ساخت و شکل ظاهری آن اثرگذاشته و ممکن است شما انواع مختلفی از آنها را مشاهده کرده باشید. اما به طور کلی، از این ساز کوبه ای پوستی اغلب اوقات در موسیقی نظامی استفاده می کنند.

اگر قصد دارید که با انواع مختلف طبل ها بیشتر آشنا شوید، طبل باز، طبل جنگ، طبل عسس، طبل بزرگ، طبل کوچک، و طبل شکار از انواعی هستند که در صورت علاقمندی می توانید در مورد آنها مطالعه کنید.

قدوم

سازی قدم از جمله سازهای کوبه ای است که ممکن است همچنان در برخی از نواحی و موسیقی های محلی بتوانید آنها را ببینید. این ساز شبیه کوس و با اندازه ای کوچکتر بوده است. در زمان های دورتر در خانقاه ها از قدوم در کنار نای استفاده می شود. اما امروزه در مراسم سماع با دف همراهی می کند.

دهل

این ساز دارای استوانه ای توخالی به قطر حدود یک متر و ارتفاع بین 25 تا 30  سانتیمتر است. جنس استوانه عمدتا از چوب و در برخی مواقع نیز از فلز است. پوست گاو و گاومیش از جمله پوست هایی هستند که در این ساز استفاده می شوند.

 آموزشگاه سیحون همراه با مجرب ترین اساتید در زمینه موسیقی ، بهترین روند یادگیری برای شما ترسیم خواهد شد .

در آپارات نیز همراه ما باشید .