تاثیر موسیقی بر مغز؛ خیال یا واقعیت؟

تاثیر موسیقی بر مغز؛ خیال یا واقعیت؟

بسیار از تاثیر موسیقی بر مغز شنیده ایم، اینکه به یادگیری کمک می کند، باعث نشاط می شود، یا حتی باعث بهبود یا تخفیف بیماری های روانی می شود. اما این ادعاها تا چه حد واقعیت دارد؟ یا خیال است. در این مطلب کوتاه سعی می کنیم با استفاده از داده های علمی، این ادعا را راستی آزمایی کنیم.

تاثیر موسیقی بر مغز، تاثیری اثبات شده است

برای اینکه به صورت علمی، مشخص شود که موسیقی دقیقا کدام قسمت های مغز را درگیر می کند و چه نوع ارتباطی بین موسیقی و این قسمت ها برقرار می شود، کیمینوبو سوگایای عصب شناس، و ویولونیست مشهور، آیاکو یونیتانی، تاثیر آن را در یک بازه ی طولانی مدت از سال 2006 مورد بررسی قرار دادند. آنها با استفاده از تصاویر مغزی، تاثیر شنیدن موسیقی بر نقاط مختلف مغز را کنترل کردند. نتیجه این تحقیق در ادامه برای قسمت های مختلف مغز آورده شده است:

این قسمت که در واقع بخش جلویی سر را شامل می شود در تصمیم گیری ها، تفکر و برنامه ریزی استفاده می شود. وجه تمایز ما انسان ها از حیوانات همین بخش قدامی است که از بقیه جانوران بزرگتر و حجیم تر است. طبق ادعاهای علمی مطرح شده، تاثیر موسیقی بر مغز و بخش قدامی با کارکرد بهتر آن خود را نشان می دهد.

لوب گیجگاهی

این قسمت کار پردازش اصوات را برعهده دارد. ما از این بخش از مغز که به عنوان مرکز زبان نیز شناخته می شود برای درک موسیقی بهره می بریم. این بخش که در دو طرف سر کشیده شده، در واقع دو قسمت دارد، و اینکه هر بخش کارکردی دارد. بخش چپ این لوب کار درک عبارات و زبان را دارد در حالیکه بخش راستی موسیقی و اصوات را تشخیص می دهد.

منطقه بروکا

قدرت تکلم ما از این نقطه از مغز فرمان می گیرد. و همچنین ما از این قسمت برای ارائه موسیقی استفاده می کنیم. به همین دلیل است که گفته می شود یادگیری نواختن یک ساز در سنین کودکی می تواند قدرت تکلم فرد را بالا ببرد. در واقع تاثیر موسیقی بر مغز از نظر یادگیری تکلم روان، با تاثیر این قسمت نمود پیدا می کند.

منطقه ورنیکه

این منطقه از مغز کار درک زبان نوشتاری و گفتاری را برعهده دارد. ما از این قسمت از مغزمان برای تحلیل و لذت بردن از موسیقی استفاده می کنیم.

لوب پس سری

پردازش مواردی که می بینیم با این قسمت از مغز است. موسیقیدان های حرفه ای از این بخش مغز که قشر بینایی است برای شنیدن موسیقی استفاده می کنند، در حالی که ما افراد عادی از لوب گیجگاهی برای شنیدن موسیقی بهره می بریم. معنایش آن است که موسیقیدان ها احتمالا می توانند یک رج موسیقی را در موقع گوش دادن به موسیقی ببیند، به صورت ذهنی البته. در واقع تاثیر موسیقی بر مغز در مورد موسیقیدان ها و افراد عادی در این نقطه تفاوت خود را آشکار می کند. به همین دلیل یادگیری موسیقی برای کودکان می تواند با تاثیر این چنینی بر این قسمت از مغز باعث پیشرفت انها در امور دیگر هم شود.

مخچه

این بخش مغز وظیفه هماهنگی و ذخیره حافظه فیزیکی را برعهده دارد. اگر فردی در سنین پائین نواختن سازی را یاد بگیرد یک حافظه فیزیکی در این باره پیدا می کند که حتی در موقع فراموشی گرفتن هم از حافظه اش پاک نمی شود.

هسته اکومبنس

این بخش از مغز را به عنوان بخش مغزی مرتبط با اعتیاد مورد اشاره قرار می دهند. موسیقی می تواند جایگزینی برای اعتیاد به مواد مخدر باشد، چرا که دقیقا همان تاثیر را در این ناحیه از مغز ایجاد می کند. البته تاثیر موسیقی بر مغز تاثیری سالم است و مواد مخدر تاثیری مخرب دارد. در واقع موسیقی میزان دوپامین را در هسته اکومبنس بالا می برد.

آمیگدال

این بخش بادامی شکل مغز در پردازش و ایجاد احساسات نقش دارد. موسیقی بلا تاثیر بر آمیگدال می تواند از ترس جلوگیری کند، شما را آماده مقابله با مشکلات کند و احساسات ناخوشایند را با احساسات امیدزا پر کند. یادگیری یک ساز و نواختن هر روزه آن می تواند با تاثیر بر این قسمت شما را در برابر مشکلات تقویت کند.

هیپوکامپ

این بخش مغز در ایجاد و بازیابی خاطرات و تنظیم واکنش های احساسی نقش دارد. این قسمت که به عنوان سی پی یو مغز هم خوانده می شود یکی از اولین قسمت هایی است که از بیماری آلزایمر تاثیر می پذیرد.

موسیقی با افزایش امکان ایجاد ریزسلول های جدید در هیپوکامپ شرایط تولید نورون های جدید و تقویت حافظه را فراهم می آورد.

هیپوتالاموس

این بخش هورمونی از مغز در تنظیم تشنگی، اشتها، خواب، حالت روحی، ضربان قلب، دمای بدن، سوخت و ساز ، رشد و میل جنسی تاثیر دارد.

تاثیر موسیقی بر مغز در اینجا با کاهش فشار خون و ضربان قلب خود را نشان می دهد.

جسم پینه ای

این بخش از مغز دو نیمکره سمت چپ و راست را به هم وصل می کند و به این ترتیب ارتباط با آنها را برقرار می کند و امکان حرکت هماهنگ و همینطور افکار پیچیده که نیاز به منطق دارند به واسطه این بخش ممکن می شود.

در موسیقی، این بخش از مغز امکان هماهنگی بین فکر، مثلا در موقع خواندن نت و استفاده از دست ها در نواختن یک ساز را فراهم می آورد. نواختن یک ساز در اینجا با ترکیب دو حرکت در آن واحد می تواند قابلیت فرد در استفاده از مغز برای انجام چند عمل در یک واحد زمانی را ممکن بسازد. مهارتی که در بخش های دیگر زندگی هم می توان از آن بهره برد.

پوتامین

پوتامین ریتم را پردازش و حرکت بدن و هماهنگی را تنظیم می کند. تاثیر موسیقی بر مغز در اینجا با افزایش پوتامین و بالا بردن واکنش ما به ریتم خود را نشان می دهد. تحقیقات نشان داده که وقوع این کنش به صورت مرتب، علائم پارکینسون را قطع می کند. موسیقی ریتمیک برای کمک به بیماران پارکینسون مورد استفاده قرار می گیرد و آنها را به حرکت وامی دارد. چرا که بیماران پارکینسون مشکلات حرکتی دارند و در واقع موسیقی می تواند نقش یک عصا را ایفا کند. البته متاسفانه با قطع موسیقی، بیماری برمی گردد.

نتیجه گیری

تاثیر موسیقی بر مغز اگر تا پیش از این یک ادعا بود حالا بواسطه تحقیقات علمی به امری اثبات شده تغییر ماهیت داده است. پس یادگیری یک ساز از سنین کودکی می تواند به معنای ساختن زمینه ای برای بهره مندی فرد در آینده برای مواهب پرشمار این نزدیکی به موسیقی باشد.

آموزشگاه سیحون با توجه به دامنه متنوع فعالیت های خود در زمینه موسیقی، تمام رده های سنی را پوشش می دهد. اگر با خواندن این مطلب به فکر نزدیک کردن هر چه بیشتر فرزندان خود به دنیای موسیقی افتاده اید، بهتر است ابتدا از مشاوره های رایگان همکاران ما بهره مند شوید و بعد تصمیم بگیرد.