آموزش ترانه نویسی

چطور یک ترانه بنویسیم؟

آموزش ترانه نویسی : اگر مدتی در زمینه موسیقی فعالیت داشتید، شاید این سوال برای شما هم به وجود اومده که “چطور یک ترانه خوب نویسم؟” باید گفت که سوال شما سوال خوبیه اما جوابش به این سادگی ها نیست. چونکه روش های زیادی برای نوشتن یک ترانه وجود داره.

در این مقاله قصد داریم روشی برای نوشتن آهنگ و ترانه به شما یاد بدیم. این روش برای مبتدی ها هم قابل استفاده ست. این روش 10 مرحله داره و مراحل اون بسیار ساده ست. با انجام این روش ها میتونید در هر ژانری که کار میکنید، یه ترانه بنویسید. تنها چیزی که شما احتیاج دارید، تجربه ی کار با سازهایی مثل پیانو یا گیتار و یا محیط کاری صوتی در کامپیوتر هست.

شاید با دیدن تیتر این مقاله کمی نگران بشید، ولی جای نگرانی نیست. حتی اگر شما قراره اولین ترانه تون رو بنویسید. نوشتن سخت هست و پیشرفت در این کار، زمان بره اما تنها راه برای بهتر شدن، نوشتن و تمرینه. پس اگر تردید دارید، فقط یادتون باشه که ترانه سرایی هم مثل هر نوع نویسندگی دیگه ای نیاز به تمرین و نوشتن زیاد داره و این تنها راه پیشرفته.

پیدا کردن ایده

آموزش ترانه نویسی : وقتی نحوه ی نوشتن یک آهنگ درک میشه، یه سوال به وجود میاد: اول باید موسیقی نوشته بشه یا متن ترانه؟ جواب هیچ کدامه! جواب در نود درصد مواقع اینه که اول باید یه ایده ی خوب داشته باشید. به این ترتیب، چه از اول روی متن کار کنید و چه روی ترانه، باید این اطمینان رو داشته باشید که اجزای مختلف آهنگ با هم هماهنگ هستند.

خب وقت اینه که از خودتون سوال کنید که شما چطور ایده میگیرید؟ چه چیزی باعث میشه ایده آهنگ تون فوق العاده بشه؟

اولین چیزی که در این مورد باید به خاطر داشته باشید، اینه که آهنگ ها هر کدوم یک داستان رو تعریف میکنن. بهترین آهنگ ها در مورد مردم، شرایط زندگی شون و اینکه در روابط نزدیک به هم چی میگن، نوشته شده. در آهنگ ها، محتوای داستان ها معمولا بسیار ساده هستن. مثلا ماجرای دو فردی که عاشق هم هستن؛ دو فرد که از هم جدا شدن وو یا شخصی که در مورد یک فرد دیگه به بقیه هشدار میده. اما معمولا برای ساخت چنین ترانه ای شما یک ایده ی ملموس دارید که میتونید بقیه ی ترانه تون رو حول همون موضوع بسازید.

پیدا کردن ایده

آموزش ترانه نویسی : برای پیدا کردن یک ایده خوب برای آهنگ تون بهتره به این سه سوال جواب بدید:

1. چه کسی آهنگ رو میخونه؟
2. این آهنگ برای چه افرادی خونده میشه؟
3. ترانه قصد داره چه منظوری رو برسونه؟

 پس برای پیدا کردن یک ایده ی خوب تنها کاری که باید انجام بدید اینه که یک موقعیت یا داستان پیدا کنید و از اون برای پاسخ به این سه سوال استفاده کنید. اونقدرها که به نظر میرسه پیچیده نیست. ترانه شما میتونه یک ترانه عاشقانه باشه که از زبان یه پسر برای دوست دخترش خونده میشه و مثلا سعی داره در این ترانه بگه: “آدم به این خاصی ندیدم!” یا ممکنه آهنگ شما خطاب به مردم دنیا خونده بشه و مضمونش این باشه که “جنگ بده!”

دو قالب زیر، قالب های متداول برای ساخت یک ترانه هستند که توصیه میکنم اگر تازه وارد این عرصه شدید، ازشون استفاده کنید:

1. آهنگی که از طرف یک فرد برای شخص دیگری خونده میشه (مثلا مخاطب خاص یا معشوق)
2. آهنگی که از طرف یک نفر برای هر کسی که آهنگ رو گوش میده خونده میشه (مثلا مردم دنیا)

پیدا کردن ایده

این ها تنها قالب های آهنگ موجود نیستن اما رایج ترین، کارآمد ترین و مبتدی پسند ترین ها هستند. پس شک نکنید چون همیشه میشه بهشون اعتماد کرد.

کمی وقت بذارید تا ایده های مختلفی که دوست دارید رو پیدا کنید. توصیه من اینه که پنج یا شش مورد رو در ذهنتون مرور کنید و بعد ایده مورد علاقه تون رو انتخاب کنید. لازم نیست در این مرحله عجله کنید چون هر کاری که در ادامه برای ساخت آهن انجام میدید، از ایده تون نشات میگیره.

وقتی ایده ترانه تون مشخص شد، حتما اون رو جایی یادداشت کنید تا برای مراحل بعدی جلوی چشمتون باشه.

انتخاب قلاب

آموزش ترانه نویسی : در ترانه سرایی، کلمه “قلاب” میتونه تقریبا هر قسمت جذاب یا به یادموندنی یک آهنگ رو توصیف کنه. اما منظور از قلاب در موسیقی چیز دیگریه. قلاب کلمه یا عبارتیه که هنرمندانه نشون میده که آهنگ در مورد چه چیزیه و در شاه بیت یا کورس ترانه، برجسته تر از بقیه کلمات به نظر میرسه.

قلاب آهنگ شما معمولا همون عنوانه. شاید دقت کرده باشید در بیشتر آهنگ ها عنوان در ترانه بیشتر تکرار میشه. البته همیشه هم اینطور نیست گاهی اوقات ممکنه یک آهنگ عنوانی داشته باشه که متفاوت از قلاب ترانه ست.

برای رسیدن به یه قلاب ترانه ی خوب، شاید بد نباشه چند کلمه یا عبارتی که به صورت خلاصه توضیح میده که آهنگ در چه مورد صحبت میکنه رو بررسی کنید.

به عنوان یک قاعده کلی، قلاب ترانه میتونه یک کلمه تا یک جمله ی هفت هشت کلمه ای باشه. همونطور که در مورد ایده گفتیم، ارزشش رو داره که چند قلاب متفاوت رو در ذهن تون بررسی کنید، چون گاهی اوقات از بین چهار یا پنج گزینه موجود، بهترین قلاب رو کشف میکنید.

پس لازمه کمی فکر کنید و سعی کنید خودتون رو جای شخصی که آهنگ تون رو میخونه بگذارید و تصور کنید که چطور احساسات آهنگ با صدای خواننده منتقل میشه.

نوشتن کورِس

آموزش ترانه نویسی : حالا که ایده و قلاب آهنگ رو پیدا کردید، میتونید کار روی کورس یا همون شاه بیت آهنگ رو شروع کنید. باز هم باید گفت که قانونی وجود نداره که بگه وقتی میخاید آهنگی بنویسید حتما باید نوشتن متن ترانه رو شروع کنید اما در این مرحله لازمه.

این روش نوشتن ترانه که در این مقاله اون رو بررسی میکنیم، بر مبنای ساختار کورس – ورس طراحی شده. چون رایج ترین و متنوع ترین ساختار در ترانه نویسی همین ساختاره.

متن کورس های ترانه، اندازه های مختلفی داره. اما برای سادگی بیشتر توصیه میکنیم، رایج ترین نوع اون، یعنی 8 خطی رو انتخاب کنید.

در این مرحله کار شما نوشتن کورسه که باید سه نکته رو در مورد نوشتن این بخش رعایت کنید:

1. ایده اصلی آهنگ رو مستقیما در کورس بیان کنید.
2. قلاب ترانه به صورت برجسته در اون باشه.
3. قلاب رو طورب در کورس قرار بدید که هماهنگی بین کلمه ها از بین نره.(طبیعی باشه نه زورکی)

نوشتن کورِس 

به عبارت دیگه، در کورس شما باید سعی کنید ایده اصلی آهنگ رو تا اونجایی که میتونید مستقیم بیان کنید، ضمن این که قلاب ترانه هم چند بار در اون تکرار بشه. البته بسیاری از کورس ها معمولا فقط پیام اصلی آهنگ رو بارها و بارها به روش های مختلف تکرار میکنه و از قلاب هم خیلی کم استفاده میشه. این انتخاب با شماست که تشخیص بدید کدوم روش ترانه شما رو زیبا تر میکنه.

برای شروع من توصیه میکنم که قلاب ترانه تون رو حداقل در دو جای کورس متن با مداد علامت گذاری کنید. قسمت های زیادی هست که میشه قلاب رو در اونجا قرار داد اما سه مورد از بهترین اونها عبارتند از:

1. خطوط 1و 5
2. خطوط 4 و 8
3. خطوط 1، 3 و 7

آموزش ترانه نویسی : اگر قلاب ترانه تون یک عبارت مثل “من رقصیدنت رو دوست دارم” هست، کل خط رو پر میکنه. و اگر قلاب عبارت کوتاه تری مثل “عشق من” باشه احتمالا باید اون رو در یک خط طولانی تر قرار بدیم که اون کلمه یا عبارت کوتاه، اونجا معنی داشته باشه. مثلا میتونه عبارت کوتاه تو جمله های اینچنینی بیاد: “عشقم تو منو دیوونه کردی” یا “عشقم تو قلبم رو دزدیدی”.

پس کاری که در این مرحله انجام میشه، تکرار حول کلمه ی قلابه. البته این کار یه فرایند آزمون و خطاست و راه حل سریعی برای اون وجود نداره. فقط سعی کنید چندین مورد مختلف رو امتحان کنید و کلمه یا عبارت قلاب رو در جاهای مختلف بذارید تا در نهایت، نتیجه دلخواه به دست بیاد.

آکورد های بخش های مختلف

حالا وقت اینه که کمی به متن تون رنگ و لعاب بدید و موسیقی رو به اون اضافه کنید. این مرحله سه قسمت اصلی داره که ما به ترتیب زیر اونها رو اجرا میکنیم: نوشتن آکورد های کورس، نوشتن ملودی کورس (خط بالایی) و نوشتن گروو یا بخش هم نوازی ترانه.

توالی آکورد های کورس

آموزش ترانه نویسی : توالی آکورد های کورس یا همون هارمونی ها پایه و اساس موسیقی هستند. معمولا این مرحله بهترین مرحله برای شروع نوشتن ترانه ست. هارمونی در ترانه سرایی، به تنهایی یک مبحث کامله، اما از طرفی هم آکورد ساده نویسی هم خیلی رایجه و معمولا نتیجه ش خوب از آب درمیاد. بنابراین برای نوشتن یک توالی آکورد خوب، نیازی نیست یک متخصص تئوری موسیقی باشید.

یکی از بهترین توالی آکوردها برای آهنگ تون، نوشتن توالی آکورد چهارتاییه. همونطور که از اسمش پیداست در این نوع آکورد نویسی در هر میزان یک آکورد وجود داره که بعدا میتونید اونها رو پشت سر هم تکرار کنید و با اینکه ممکنه این تکرار، خسته کننده به نظر بیاد، اما در عمل توالی آکوردهای چهارتایی یک ابزار فوق العاده کارآمد در ترانه سرایی به حساب میاد.

نوشتن ملودی کورس

آموزش ترانه نویسی : حالا که کورس و اساس آکوردهاش رو بنا کردید وقت اونه تا یک ملودی آوازی به قسمت های بالا اضافه کنید. کاش میتونستم ترفند جادویی برای نوشتن ملودی بدون زحمت رو در اختیارتون قرار بدم، اما متاسفانه وجود نداره! تنها راه برای نوشتن ملودی یک آهنگ اینه که دست به کار بشید و یک سری چیز ها رو امتحان کنید تا به ملودی دلخواه تون برسید. اگر تونستید به این شیوه ملودی بسازید، اول ریتم ملودی کورس که همون نسخه ی ریتمیک متن بدون هیچ نواکی است رو بسازید. این کار به شما کمک میکنه تا متن کورس تون رو روی توالی آکوردهایی که نوشتید پیاده کنید. اگر میخواید طول 16 میزانی که من پیشنهاد دادم رو اجرا کنید، یادتون باشه به هر خط از کورس دو میزان اختصاص بدید.

علاوه بر این، ملودی تون رو پشت سر هم تکرار کنید. این همون چیزیه که ملودی رو جذاب و به یاد موندنی میکنه. پس هر وقت نوبت به عبارت یا کلمه قلاب ترانه رسید، همون ملودی یا چیزی مشابه به اون رو بهش اختصاص بدید.

گروو کورس

آموزش ترانه نویسی : بعد از ساختن ملودی برای کورس،طبق چیزی که در قسمت قبلی بهش اشاره شد، نویت به ساخت بخش های سازی کورس میرسه. در ترانه سرایی با نوشتن گروو این کار انجام میشه. گروو همون بخش کوتاه همنوازیه که میتونید با تغییر ترتیب آکورد اون رو پشت سر هم تکرار کنید.

بیشتر گروو ها بر اساس تکرار ساده ی آکوردها یا آرپژ، ایجاد میشوند. یک گروو ساده میتونه به یکی از شکل های زیر باشه:

آموزش ترانه نویسی : مطمئنا اگر تجربه و مهارت لازم رو داشته باشید، میتونید گروو های پیچیده تر و خلاقانه تری ایجاد کنید. البته پیچیده بودن گروو ها همیشه خوب نیست.

در واقع مهم ترین نکته ای که در مورد گروو ها وجود داره اینه که شما باید گرووی رو پیدا کنید که با حس و حال آهنگ تون جور باشه. مثلا اگر یک آهنگ عاشقانه ی آرام مینویسید، به یک گروو آرام و ملایم نیاز دارید. اگر در حال نوشتن آهنگ جدایی دردناک هستید، یک گروو دراماتیک چیزیه که احتیاج دارید. ایده، قلاب و گروو ترانه یه “سه گانه” ایجاد میکنن. این سه جز با هم کار میکنن تا به هدف برسن.

پس دوباره وقت آزمون و خطاست. چند سبک گروو مختلف که به درد آهنگ تون میخوره رو در ذهن تون بررسی کنید. شما میتونید از هر ساز یا کیتی که در دسترس دارید استفاده کنید. مثلا من این کار رو با گیتار انجام میدم شما میتونید همین کار رو با پیانو یا DAW یا هر ساز دیگه ای انجام بدید. در آخر از بین چند موردی که پیدا کردید اون گرووی که با حال و هوای آهنگ تون سازگارتره رو انتخاب کنید.

آکورد ها و گروو ورس

آموزش ترانه نویسی : خب تا اینجا با نوشتن کورس که بخش عمده ی کاره و مدام در آهنگ تکرار میشه، آشنا شدید. در واقع در این نوع ترانه های ورس-کورسی، 6 بخش اصلی که باید بنویسید به این شکله:

ورس- کورس- ورس- کورس- بریج- کورس

پس حالا نوبت نوشتن ورس هاست. پیشنهاد من اینه که مثل کورس ها به ورس هم 8 خط متن و 16 میزان اختصاص بدید. همونطور که احتمالا میدونید، در یک آهنگ ورس – کورسی، ورس ها معمولا موسیقی یکسان اما متن ترانه جدیدی دارند. بعدا به نوشتن اشعار ورس ترانه هم فکر خواهیم کرد. در حال حاضر با بخش ورس هایی که موسیقی یکسانی دارن، شروع میکنیم.

توالی آکورد ورس

آموزش ترانه نویسی : روش نوشتن توالی آکورد ورس، تقریبا مثل روش نوشتن توالی آکورد کورس هست. با اینکه آهنگ های زیادی وجود دارند که از توالی چهار آکوردی یکسانی استفاده میکنن، اما توصیه شخصی من نوشتن آکورد تازه برای ورس هاست.

برای این کار باید یک پالت آکوردی از یک گام مشخص بردارید و با تمرین روی توالی آکورد های مختلف اون گام به یک ترتیب و توالی درست برسید. مثلا میتونید گام دو ماژور رو انتخاب بکنید. اون وقت آکورد های شما :Am F G C وDm خواهد بود. یا اگر گام G رو انتخاب کنید آکورد های شما Em C D G Am خواهد بود.

وقتی توالی آکوردها رو انتخاب کردید. مثل قبل چهار بار اون رو تکرار میکنید تا به 16 میزان برسید. به این ترتیب توالی آکورد ورس ترانه تون رو هم نوشتید.

گروو ورس

آموزش ترانه نویسی : فرایند ساخت گروو برای ورس از اساس شبیه به ساخت گروو برای کورسه با چند ریزه کاری اضافه. بهتریه گروو ورس تون تا جایی که ممکنه ساده باشه. همونطور که بعدا در مورد اون صحبت خواهیم کرد، یکی از کارهای ورس، تقویت کورسه. این یعنی اگر ورس تون رو با انرژی بیش از حد شروع کنید، باید کلی وقت بذارید تا اون رو با کورس تطبیق بدید. بنابراین اگر آهنگی رو برای پیانو یا گیتار مینویسید، به گرووهای آکوردی آرام و کم هیجانی فکر کنید، یعنی از نظر ریتمی هیچ چیز خیلی بلند یا شلوغ نباشه.

با اینکه خوبه که گروو ورس با گروو کورس متفاوت باشه، اما نباید در اون افراط کنید چون هر دو گروو قراره حس یک آهنگ رو منتقل کنن. یک ایده خوب برای این کار اینه که چندتا از المان های گروو کورس رو بگیرید و اون رو در ورس به چیز دیگری تبدیل کنید. پس اگر گروو کورس تون واقعا ریتم مشخص یا شکل آکوردی خاصی داره، میتونید از یکی یا هردو در گروو ورس استفاده کنید.

ممکه این کار تقلب به نظر برسه، اما واقعا یه روش عالی برای تضمین تطابق گرووهای ترانه با همه. این متد اغلب میتونه روند نوشتن ترانه رو هم بسار آسون کنه چونکه ایده خاصی برای شروع نوشتن به شما میده.

آموزش ترانه نویسی : پس وقتی ایده گروو ورستون رو پیدا کردید، اون رو گسترش بدید تا کل بخش های ورس پر بشه. این فرایند هم درست مثل گرو قبلیه. شما گرو ورس رو پیدا میکنید و با تغییر آکورد، اون رو تکرار میکنید. لازم نیست مثل قبل همه ی میزان ها رو تکرار کنید، همون اندازه که حس و حال آهنگ حفظ بشه کافیه.

طرح کلی ورس رو بریزید و متن اولین ورس رو بنویسید

در این مرحله لازمه که دوباره به متن ترانه تون مراجعه کنید و اولین ورس رو بهش اضافه کنید. اگر کار کورس بیان ایده اصلی ترانه به صریح ترین و مستقیم ترین شکل ممکن باشه، کار ورس اینه که به صورت اجمالی، ایده آهنگ رو توضیح بده و جزئیاتی در مورد این که آهنگ درباره چی حرف میزنه، ارائه بده.

طرح کلی ورس رو ایجاد کنید

آموزش ترانه نویسی : در ترانه سرایی چیزی به عنوان “طلسم ورس دوم” هست که مربوط به شرایطیه که اولین ورس ترانه رو به راحتی نوشتید اما نمیدونید چطور ورس دوم رو ادامه بدید. و اگر بیشتر از سه ترانه نوشته باشید، احتمالا این اتفاق براتون رخ داده.

اما خبر خوب اینه که یه راه حل واقعا ساده وجود داره. این راهکار همون طرح کلی ورسه که خلاصه ای از چیزیه که شما در موردش در دو ورس صحبت خواهید کرد. این روشیه که یک سوژه خاص به شما ارائه میده تا هر ورس تون رو با اون شروع کنید و همینطور به شما کمک میکنه تا از موضوع ترانه خارج نشید و بتونید ایده اصلی آهنگ تون رو هم بسط بدید. برای ایجاد طرح کلی لازمه ترانه تون دو موضوع مرتبط داشته باشه اما هر کدوم دو موضوع فرعی یا هسته اصلی متمایز داشته باشن.

مثلا در یک ترانه عاشقانه، میتونید ورس اول رو حول موضوع قرار اول و ورس دوم رو حول موضوع قرار دوم متمرکز کنید. یا میتونید ورس اول رو از زاویه دید اول شخص و روی “من” و ورس دوم رو از دیدگاه مخاطب و روی “تو” متمرکز کنید. یا ورس اول رو به صحبت درباره چیزهای سطحی تری که در مورد یک شخص دوست دارید بنویسید و ورس دوم رو به چیزهای عمیق تر و مهم تر اختصاص بدید.

حالت های بی شماری برای چیزی که گفتیم وجود داره اما چیزی که مهمه اینه که شما قبل از این، شروع به نوشتن ورس ها کنید. یک طرح عملی ثابت برای ورس هاتون داشته باشید. پس بهتره مدتی رو صرف پردازش گزینه های مختلف کنید. به دنبال موضوعاتی باشید که به نوعی با ایده اصلی ترانه تون مرتبط باشن اما در عین حال احساسشون هم با هم فرق داشته باشه.

اولین ورس ترانه رو بنویسید

آموزش ترانه نویسی : مطمئنا نوشتن هر قسمت از آهنگ، سختی های خاص خودش رو داره. نوشتن موسیقی بیشتر کاوش در صداها، ملودی ها و آکوردهاییه که میتونید کنار هم قرار بدید. در حالی که نوشتن متن واقعا سختتره و شما باید یک برگه ی خالی رو از کلمات پر کنید و به نوعی شعر بگید.

بنابراین برای سهولت کار و این که به طرح کلی ورس نزدیک بشید، توصیه میکنم برای هر یک از ورس هاتون، ایده متن آهنگ رو در ذهن خودتون مرور کنید. با این کار متنی نوشته نمیشه اما به شما کمک میکنه تا برای ورس اول، کلمات و عبارات مرتبط با موضوع به ذهنتون بیاد تا بعدا بتونید اونها رو هنرمندانه به صورت شعر کنار هم قرار بدید.

کنار هم قرار دادن کلمات و عبارات در متن ترانه، یک فرایند آزمون و خطاست. مثل قبل توصیه میکنم که از ترتیب قافیه XAXAXBXB استفاده کنید. علاوه بر این باید به دنبال یک جفت قافیه دیگه برای انتهای خطوط 2 و 4 و یک جفت برای 6 و 8 باشید.

معمولا این طوره که اولین ورس ترانه تا حدی دراماتیک یا جالب توجه نوشته میشه. در حالی که ایده ی خوبیه که هر ورس رو با یک خط محوری به پایان برسونید که به نوعی، به کورس اشاره کنه.

و در نهایت این که به نوشتن ادامه بدید و مدام تمرین کنید. دیر یا زود، نوشتن ورس آهنگ تون رو به پایان میرسونید و به خودتون افتخار خواهید کرد.

ملودی ورس رو بنویسید

آموزش ترانه نویسی : حالا نوبت نوشتن ملودی ورسه. باز هم خبر خوب اینکه این فرایند تقریبا مشابه با روندیه که شما برای نوشتن ملودی کورس طی کردید. بهتره بعضی از خطوط ملودیک رو به کمک توالی آکورد های نوشته شده بداهه خوانی کنید تا به ملودی دلخواه تون برسید.

اگر فکر میکنید کمکی میکنه، میتونید اول ملودی ورس تون رو به صورت ریتمیک در ذهنتون ترسیم کنید. سعی کنید قبل از اینکه نتی اضافه کنید، بفهمید ریتم اون با آکورد ها تطبیق داره یا خیر.

در ضمن لازم به یادآوریه که ملودی های ورس نسبت به ملودی های کورس، محاوره ای تر هستن. در کورس احتمالا میخاید کمی اظهار نظر کنید، بنابراین ملودی های کورس معمولا دکلمه طوری و نمایشی هستن. اما در ورس های ساده شما فقط میخاید به شنونده کمک کنید، حس راحتی داشته باشه و با خواننده و ترانه آشنا بشه و یا با اون هم ذات پنداری کنه. بنابراین میتونید برای این بخش چیزی پیدا کنید که احساس صمیمیت بیشتری به مخاطب القا کنه و بیشتر ریتمیک باشه تا ملودیک.

ساخت بنا یا پایه ورس

آموزش ترانه نویسی : وقتی اولین ورس ترانه تون رو نوشتید، یک عنصر دیگه هست که باید در موسیقی ورس تون لحاظ کنید که ما بهش چاشنی مخصوص یا فوت کوزه گری ترانه سرایی میگیم و اون هم بنای ورسه.

همونطور که قبلا هم گفتیم، پایه ورس باعث افزایش انرژی و شدت ورس هاتون میشه و به شما کمک میکنه کورس هاتون از اهمیت بیشتری برخوردار بشه. به طور خلاصه، تقریبا در هر آهنگ خوبی، ورس و کورس به عنوان یک جفت، با هم پیش میرن.

یک روش ساده برای انجام این کار، افزایش تدریجی یا افزایش در حجم در نیمه دوم ورس هاتون هست. افزایش دینامیک یا حجم گروو به شما کمک میکنه تا انتهای ورس تون، پایه ای بشه برای کورس. باز هم روش های جالب و پیشرفته تری برای ایجاد تاثیر اون پایه در ورس ها وجود داره.

بهترینشون عبارتند از:

1. ایجاد گرووی که از نظر ریتمیک کمی شلوغ تره
2. نوشتن آکوردهای پُرتر که نت های هارمونیک بیشتری دارن
3. اضافه کردن لایه های بیشتری به DAW مثلا اضافه کردن بخش های گیتار و زهی
4. نوشتن آهنگ های کوبه ای شدیدتر

بهترین کار برای درک منظور من، گوش دادن به آهنگ های مورد علاقه تونه که این مورد در اونها وجود داره.

ساخت بنا یا پایه ورس

آموزش ترانه نویسی : خب حالا وقت اونه که از طرح اصلی ورس تون استفاده کنید و روی ورس دوم تمرکز کنید. روند کار تقریبا مشابه روندیه که در ورس اول به کار بردید، فقط این بار یک موضوع فرعی متفاوت برای شروع دارید. بنابراین مثل قبل به شما توصیه میکنم که موضوع تون رو انتخاب کنید و مدتی رو صرف ایده پردازی کلمات کلیدی، عبارات و قافیه های مرتبط کنید. حداقل یک صفحه کامل از کلمات و عبارت های مرتبط بنویسید، مثلا چیزی در حدود 50 تا 100 کلمه.

باز هم مثل قبل لازمه این ایده های خام رو به یک شعر تبدیل کنید.

با داشتن طرح کلی ورس، نوشتن ورس دوم و فهمیدن این که در چه موردی قراره صحبت کنه سخت تر از ورس اول نیست. اما دو نکته هست که برای ورس دوم باید به اونها توجه کنید:

اول اینکه قاعدتا باید برای ورس دوم هم دقیقا از همون ترتیب قافیه ای و همون الگوهای هجایی مربوط به هر سطر استفاده کنید.

الگوهای دقیق هجایی که استفاده میکنید کمی قابل بحثه. احتمالا دیدید که ترانه سرا ها یک یا دو هجا رو اضافه یا کم میکنن و ملودی ورس شون رو متناسب با اون تنظیم میکنن. اما از اونجا که میخاید ورس اول و دوم تون از نظر ملودیک با هم مطابقت داشته باشه، فکر خوبی نیست که ورس اول و دوم تون الگوهای هجایی کاملا متفاوتی داشته باشن.

دومین نکته ای هم که باید بهش توجه داشته باشید اینه که میتونید گاهی از ایده تکرار ساختار یا مطابقت بین ورس ها به نفع خودتون استفاده کنید.

ساخت بنا یا پایه ورس

مثلا گاهی اوقات منطقیه که خطوط موازی یا مرتبط رو در یک مکان بنویسید. پس اگر خط اول ورستون اینه: ” این همه خوشبختی رو نمیتونم باور کنم” میتونید ورس دوم تون رو چیزی مثل “باورم نمیشود که واقعیت داشته باشد” یا “میترسیدم بفهمم” یا هر چیز دیگه ای با ساختار یا جمله بندی مشابه موازی قرار بدید.

انجام این کار روند نوشتن تون رو آسون تر میکنه و به مخاطب شما کمک میکنه ساختار آهنگ تون رو بهتر درک کنه.

ساخت و اضافه کردن بریج

آموزش ترانه نویسی : آخرین بخش اصلی آهنگ که باید بهش اضافه بشه، بریج هست.

مکان کلاسیک بریج درست بعد از کورس دومه. به این شکل:

ورس1 – کورس 1 – ورس 2 – کورس 2 – بریج – کورس 3

اگر به نظرتون رسید که پشت سر هم بودن ورس و کورس ها خسته کننده یا قابل پیش بینی شده، میتونید به جای رفتن به ورس سوم، از یک بریج استفاده کنید تا حال و هوای آهنگ تغییر کنه و آهنگ شما رو به جایی غیر منتظره و جدید ببره.

و این کلید نوشتن یک بریج خوبه. یعنی چیز جدیدی به آهنگ اضافه کنید تا ما رو جایی ببره که آهنگ هنوز نبرده.

یک بریج خوب از زاویه جدیدی به موضوع آهنگ میپردازه یهنی میتونه به موقع، به جلو یا عقب جهش بزنه، میتونه در مورد ایده اصلی ترانه شما از یک منظر جدید صحبت کنه و میتونه نظر فلسفی یا کلی تری در مورد موضوع آهنگ تون ارائه بده.

یکی دیگه از ایده های خوب، ایجاد یک “وقفه” بریج هست که باعث میشه ترانه، دادن اطلاعات جدیدتر به ما رو متوقف کنه و فقط نقشش جالب و با مزه کردن آهنگ باشه.

اضافه کردن intro و outro

آموزش ترانه نویسی : در نهایت تنها چیزی که باقی میمونه اینه که بفهمید چطور آهنگ تون رو شروع کنید و به پایان برسونید. روش های مختلفی برای این کار وجود داره، اما اگر در ترانه سرایی تازه کار هستید، من به شما پیشنهاد میکنم به یکی از ساده ترین ها بسنده کنید.

برای مقدمه یا Intro آهنگ تون (همون قسمت کوتاهی که قبل از اولین ورس میاد) توصیه میکنم که چهار تا از میزان های اول گروو ورس آهنگ تون رو، قبل از اینکه ورس شروع بشه، یک بار دیگه تکرار کنید.

این روش واقعا ساده و در عین حال موثر، در بیش از 80 تا 90 درصد ترانه های پاپ دیده میشه.

برای Outro یا موخره ی آهنگ تون هم دو روش ساده وجود داره.

در حال حاضر رایج ترین کار اینه که آهنگ خودتون رو با خلاصه ای از متن ترانه به پایان برسونید. گاهی اوقات این به معنای اضافه کردن یک یا دو میزانه. گاهی اوقات فقط به این معنیه که انتهای آهنگ تون رو جوری تنظیم کنید تا روی نت اجرا شده و یا آکورد، تموم بشه. یا میتونید با یک حرکت موسیقایی که به معنی پایانه، کار رو تموم کنید. شاید بهتر باشه چند نسخه ی مختلف از این ایده ها رو امتحان کنید تا ببینید چه چیزی برای هر آهنگ خاص بهتره.

بلاخره مراحل به پایان رسید و ترانه تون آماده ست.

چه یک روز طول بکشه و چه یک ماه، تموم کردن یک آهنگ کتر بزرگیه. پس به خودتون تبریک بگید.

 شما میتونید این روند رو بارها و بارها در مورد ترانه های مختلف، تکرار کنید تا توی این مسیر قوی بشید.

آموزشگاه سیحون همراه با مجرب ترین اساتید در زمینه موسیقی ، بهترین روند یادگیری را برای شما ترسیم خواهد کرد .

در آپارات نیز همراه ما باشید .